فولاد قالب پلاستیک ۱٫۲۳۱۲
یکی از پرکاربردترین و محبوب ترین فولادهای قالب پلاستیک، فولاد ۱٫۲۳۱۲ می باشد که با نام فولاد M200 و فولاد ۴۰CrMnMoS-8-6 نیز شناخته شده است. این محصول در ساخت و تولید تمامی ابزارها جهت تولید پلاستیک مصنوعی کاربرد دارد. فولاد ۱٫۲۳۱۲ – قالب پلاستیک اسفراین دارای عنصر کروم و عنصر مولیبدن می باشد که با توجه به درصد استفاده از آنها، سطح صیقلی و قابلیت پولیش پذیری این محصول تغییر می کند. اغلب قالب پلاستیک را با کیفیت آینه ای و قابلیت براده برداری برای تولید انواع قالب های پلاستیک استفاده می کنند. از مشخصات دیگر فولاد ۱٫۲۳۱۲ می توان به چقرمگی عالی، قابلیت سختی پذیری و مقاومت سایشی متوسط و قابلیت ماشین کاری خوب اشاره نمود.
کاربردهای ۱٫۲۳۱۲
فولاد ۱٫۲۳۱۲ – قالب پلاستیک معمولاً به شکل بلوک یا تسمه موجود است. این تسمه ها یا بلوک های ۱٫۲۳۱۲ با طول های معین بریده شده، پس از آن با تراشکاری CNC قالب ها با اشکال گوناگون ساخته می شوند؛ سپس به منظور تزریق پلاستیک مورد استفاده قرار داده می شوند. از جمله مهم ترین موارد کاربرد این فولاد می توان به؛
- ساخت کلیه ابزار آلات عملیات پردازش پلاستیک ها
- ساخت و تولید اجزای ماشین آلات مکانیکی مهندسی
- ساخت اجزای ماشینی که تحت تنش بالایی قرار می گیرند
- تولید قالب های دایکست
- تولید قالب های تزریق پلاستیک در اندازه های بزرگ و متوسط
- ساخت قالب های ریختگری فشاری پلاستیک و ابزارآلات شکل دهی
- ساخت قاب ها و نگهدارنده ی قالب های تزریقی
در ادامه بخوانید؛ فولاد ابزار گرمکار – ۱٫۲۳۴۳ – ۱٫۲۷۱۴ – ۱٫۲۵۶۷
چقرمگی قابل قبول، قابلیت ماشین کاری، سختی پذیری خوب، مقاومت در برابر سایش به طور متوسط، سختی برینل ۳۰۰HB و مقاومت کششی تسلیم به میزان ۸۵۰ مگاپاسکال از جمله مواردی هستند که این آلیاژ فولادی را در بین قالب های پلاستیک محبوب و پر استفاده نموده است
ترکیب شیمیایی و عملیات حرارتی ۱٫۲۳۱۲
حداکثر میزان عنصر کربن در فولاد ۱٫۲۳۱۲ ۰٫۴% است، همچنین میزان عنصر کروم ۱٫۹%، عنصر منگنز ۱٫۵% و عنصر مولیبدن ۰٫۲% می‌باشد. نکته ی قابل ذکر اینکه مقداری عنصر گوگرد به منظور کمک به ماشین کاری بهتر این فولاد در ترکیب شیمیایی آن وجود دارد. سختی بالا یکی از اصلی ترین و مهم ترین ویژگی هایی می‌باشد که در ساخت قالب های تزریق پلاستیک، مورد توجه است. سختی این فولاد با اعمال عملیات حرارتی مناسب تا ۵۱ راکول سی هم می تواند افزایش یابد. سخت کاری ۱٫۲۳۱۲ به این صورت انجام می گیرد که ابتدا فولاد را از دمای ۸۳۰ الی ۸۸۰ درجه سلسیوس به وسیله هوا، روغن یا حمام گرم، تا دمای ۱۸۰ الی ۲۲۰ درجه سانتی سلسیوس سرد می کنیم. با این روش سختکاری علاوه بر رسیدن به سختی بالا، ابعاد قالب نیز به صورت دقیق حفظ می‌شود. با استفاده از ماشین کاری این قالب ها به هندسه مد نظر خواهند رسید، که این فرآیند تنش سطحی در قالب ایجاد می کند. بنابراین انجام عملیات تنش زدایی به منظور حصول خواص مناسب‌تر لازم است. فرآیند تنش زدایی با حرارت دهی در دمای ۶۵۰ درجه به مدت ۱ تا ۲ ساعت و سپس سرد نمودن در هوا انجام می گیرد. عملیات آنیل نرم سازی از دیگر عملیات حرارتی فولاد ۲۳۱۲ است که با حرارت دهی در بازه دمایی ۷۱۰ الی ۷۵۰ درجه و خنک سازی در کوره انجام می پذیرد، پس از این فرآیند سختی فولاد ۲۳۰ برینل می شود.