فولاد ۱٫۲۰۸۰ یا spk گروهی از فولادهای آلیاژی سردکار است که در استاندارد آلمانی bohler با شناسه k100 معرفی می شود. به سبب حضور بالای عناصر کربن و کروم، این آلیاژ ویژگی سختی پذیری عالی داشته و در دسته فولادهای با قابلیت سختی پذیری قرار می گیرد. فولاد ۱٫۲۰۸۰ میان قالب سازان و فولادگران دارای محبوبیت است و از گروه فولادهای ابزار سردکار پر مصرف در کشور ما می باشد که عمدتاً از آلمان و چین واردات آن صورت می پذیرد. دو فولاد SPK-R و SPK-NL از آلیاژ فولادی ۱٫۲۰۸۰ هستند که طی مراحل آزمایشی گوناگون و فراوان تولید شده اند. فولادهای SPK-R و SPK-NL اخیراً با نام های K110 و K107 که به دست شرکت بوهلر تغییر یافته اند، شناخته می شوند. شرکت bohler ترکیب شیمیایی SPK را که شامل ۲% عنصر کربن، ۰٫۲۵% عنصر سیلیسیم، ۰٫۳۵% عنصر منگنز و ۱۱٫۵% عنصر کروم می باشد بهینه و اعلام نموده است. لازم به ذکر است که در ترکیب شیمیایی این فولاد استانداردهای دیگری نیز در نظر گرفته می شوند. فولاد ۱٫۲۰۸۰ یا spk – تسمه و گرد از انواع آن می باشند.
فولاد ابزار سردکار ۱٫۲۰۸۰
SPK شکل های گوناگونی مانند ورق و میلگرد در صنایع دارد. عنصر کروم موجود در فولاد ۱٫۲۰۸۰ یا spk – تسمه و گرد مقاومت و قابلیت استحکام در برابر سایش و خصوصیت نرم شدن را در آن افزایش می دهد. این فولاد ابزار سردکار به گرمادهی سریع حساسیت داشته و نیز در گروه فولادهای پر کربن قرار داده می شود. فولاد ۱٫۲۰۸۰ با تغییرات مقدار کم میان کروم و اضافه کردن عناصر تنگستن و وانادیوم به فولادهای Spk-R و Spk-NL مبدل می گردد.
از نظر خواص مکانیکی فولاد ۱٫۲۰۸۰ این مطلب قابل بیان است که قابلیت سختی این محصول در دماهای بالا به خوبی حفظ نشده اما مقاومت بالایی در برابر سایش در دمای پایین دارا می باشد. در دماهای پایین به لحاظ خواص مکانیکی و ویژگی های فولاد ۱٫۲۰۸۰ می توان گفت که سختی این فولاد در دمای بالا به درستی حفظ نمی شود و همچنین مقاومت بالایی در برابر سایش در دمای پایین دارد. در دماهای پایین به از لحاظ اقتصادی به صرفه می باشد و احتمال ترک خوردگی در حین انجام عملیات حرارتی، وجود خواهد داشت.
فولاد ابزار سردکار ۱٫۲۰۸۰
پیش تر در بالا گفته شد که فولاد spk در خانواده فولادهای سخت کار قرار داشته که برای رسیدن به این مهم به طی نمودن فرآیندهای سخت شوندگی و بازپخت شوندگی نیاز دارد. بعد از گذراندن و طی کردن این مراحل به منظور دستیابی به کیفیت مطلوب و دقت باید دمای فولاد ابزار را تا ۶۴۸ درجه سانتی گراد بالا برد که از فشار داخلی فولاد ابزار کم شود و به مرور خنک شده تا تبدیل به رنگ سیاه گردد و در نهایت با خارج کردن فولاد در مجاورت هوای آزاد خنک شود.
حتماً بخوانید؛ لوله مانیسمان یا بدون درز