فولاد ضد زنگ یا زنگ نزن فلزی است که از آهن و کربن در یک پروسه ی دو مرحله ای تولید می شود. نقطه ی تمایز ین محصول نسبت به دیگر فولادها، اضافه شدن عنصر کروم، عنصر نیکل و عناصر دیگر به آن برای ایجاد مقاومت در برابر خوردگی می باشد. سنگ آهن به صورت خالص ناپایدار است و به سادگی و سریع با اکسیژن موجود در مجاورت خود ترکیب شده و متحمل خوردگی خواهد شد. اضافه شدن عنصر کروم به فولاد باعث ایجاد اکسید کروم می شود که یک سطح محافظ را ایجاد می کند. تشکیل لایه ی اکسید کروم در فولاد از خوردگی یا زنگ زدگی به دلیل حضور رطوبت و اکسیژن جلوگیری می کند.
با توجه به کاربرد و یا شرایط استفاده ی فولاد، ۱۰% الی ۳۰% ازعنصر کروم، استفاده خواهد شد. بر اساس معیارهای گوناگون و استانداردهای مختلف بیش از صد گرید متفاوت از فولاد زنگ نزن وجود دارد. در فولاد ضد زنگ قابلیت شکل پذیری، قابلیت کششی و سختی با یکدیگر ترکیب می شوند تا از آن در حالت های شکل دهی سخت فلز مانند خمش مسطح، عمیق و… استفاده شود. همچنین افزون بر خواص مکانیکی خوب در دمای بالا و دمای پایین این فولاد مقاومت مناسبی در برابر سایش های سنگین چون سایش، اصطکاک و کشش دارد. فولاد ضد زنگ ۳۰۴ و ۳۱۶ از انواع شاخص فولادهای ضد زنگ است که در ادامه به تفصیل به آن ها خواهیم پرداخت.
فولاد زنگ نزن ۳۰۴
فولاد زنگ نزن ۳۰۴ بخاطر مقاومت به زنگ زدگی و شکل‌پذیری مناسب در گروه فولادهای زنگ‌نزن آستنیتی قرار می گیرند که بخش اعظمی از فولادهای ضد زنگ تولیدی کشور آمریکا می باشند. این فولاد به همراه فولاد ۳۰۲ برای مصارف مهندسی خواص مطلوب و خوبی، هم در دماهای پایین و هم در دماهای بالا دارا می باشد. همچنین فولاد ۳۱۶ که دارای ۲٫۵% عنصر مولیبدن نیز می باشد، استحکام بهتر و مقاومت به خوردگی مناسب تری در دماهای بالا دارد. گرید ۳۰۴ در زیر مجموعه ی فولادهای آستنیتی کروم – نیکل‌دار در استاندارد AISI قرار می گیرد که دارای قابلیت چکش‌خواری و مقاومت به خوردگی مطلوبی است.
در ادامه بخوانید؛ فولاد ابزاری سردکار ۱٫۲۳۷۹